زن و موبايل

از آن روزي که اينترنت بنا شد
زن خونه ز مرد خود جدا شد

 نه چاي آماده و نه استکاني  
دريغ از پختن يک لقمه ناني

 سر صبحي که پي جو تا سحرگاه
موبايلش روشنه هر گاه و بي گاه

 گهي اينترنت و واتس آپ و گه چت  
پيامک ميزنه اين خط به اون خط

 خيالش ني بچه ش داره ميميره
خوراکش خورده يا اينکه نخورده

 خيالش ني که مردش خسته و زار  
مياد خونه شبانگاهان سر کار

 سرش توي موبايلش هي ميخنده  
پيامک ميزنه خالي ميبنده

 بجاي همدمي با مرد خونه
موبايلا روز و شب همدمشونه

 الهي اين موبايلا را تو بشکن  
دل بيچاره ي مردا رو نشکن

 قديما مرد و زن همراه و همدل  
حالا همدم شده خط ايرانسل

 الهي کابل اينترنت جدا شه  
موبايلا از دست زن ها رها شه

 از آن روزي که اين تانگو بنا شد
زن خونه ز مرد خود جدا شد

شعر از حسود اقا